អង្គការសហប្រជាជាតិប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា

ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៥០ - ការចូលរួមដំបូងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា។ ប្រទេសកម្ពុជាបានក្លាយជារដ្ឋសមាជិកនៃអង្គការសហប្រជាជាតិនៅឆ្នាំ១៩៥៥។ មុននោះ នៅឆ្នាំ១៩៥១ កម្ពុជាបានក្លាយជាសមាជិកនៃអង្គការយូណេស្កូ ហើយភ្លាមៗនោះបានបង្កើតគណៈកម្មការជាតិរបស់ខ្លួន។ នៅឆ្នាំ១៩៥២ ជំនួយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិចំពោះប្រទេសនេះបានចាប់ផ្តើមជាមួយអង្គការយូណេស្កូ (UNICEF) បន្ទាប់មកមានអង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) និងស្ថាប័នមុនរបស់ UNDP ដែលជាកម្មវិធីពង្រីកសម្រាប់ជំនួយបច្ចេកទេសដែលក្រោយមកបានក្លាយជាអង្គការ UNDP ក្នុងឆ្នាំ១៩៦៥។

ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៧០ - ប្រតិបត្តិការត្រូវបានផ្អាក។ នៅពេលដែលស្ថានការណ៍នយោបាយកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺន ប្រតិបត្តិការរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានផ្អាកក្នុងអំឡុងរបបខ្មែរក្រហម (១៩៧៥-១៩៧៩)។

ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ - ជំនួយមនុស្សធម៌បន្ទាន់។ ប្រតិបត្តិការជួយសង្រ្គោះនៅព្រំដែនរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (UNBRO) បានចាប់មានអត្ថិភាពនៅថ្ងៃទី ១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៨២ ដើម្បីផ្តល់ និងសម្របសម្រួលជំនួយមនុស្សធម៌ដល់ជនភៀសខ្លួនកម្ពុជានៅតាមព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។

ដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ - ការរក្សាសន្តិភាព និងការបោះឆ្នោត។ នៅខែមករា ឆ្នាំ ១៩៩០ សមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ទាំងប្រាំនៃក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខបានអំពាវនាវឱ្យមានតួនាទីសំខាន់មួយរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិក្នុងការនាំយកសន្តិភាពមកប្រទេសកម្ពុជា ហើយបានប្រកាសកិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីសមាសភាពសំខាន់ៗនៃការដោះស្រាយផ្នែកនយោបាយដើម្បីបញ្ចប់ជម្លោះនៅក្នុងប្រទេស។(១៩៧៥-១៩៧៩)។ នៅឆ្នាំ១៩៩១ ភាគីកម្ពុជាបានសម្រេចចិត្តអនុវត្តបទឈប់បាញ់ដោយគ្មានដែនកំណត់ និងឈប់ទទួលជំនួយយោធា។ ពួកគេបានចុះហត្ថលេខានៅទីក្រុងប៉ារីសលើកិច្ចព្រមព្រៀងស្តីពីដំណោះស្រាយនយោបាយគ្រប់ជ្រុងជ្រោយចំពោះជម្លោះនៅកម្ពុជា ដែលជាសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពដើម្បីបញ្ចប់អស្ថិរភាព និងរៀបចំប្រទេសសម្រាប់ការបោះឆ្នោត។

អាជ្ញាធរអន្តរកាលសហប្រជាជាតិនៅកម្ពុជា (ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៩២-ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៩៣) ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីធានាការអនុវត្តកិច្ចព្រមព្រៀងទាំងឡាយ។ អាណត្តិរបស់អ៊ុនតាក់បានបញ្ចប់នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៩៣ ជាមួយនឹងការប្រកាសឱ្យប្រើរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងការប្រកាសតែងតាំងរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាថ្មី ដែលជាប់ឆ្នោតតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យ។

ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ២០០០ - ការកសាងស្ថាប័នឡើងវិញ និងក្រោយជម្លោះ។ ឈានចូលដល់សតវត្សរ៍ទី ២១ កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានឆ្ពោះទៅរកការកសាងឡើងវិញក្រោយជម្លោះ ការកសាងសមត្ថភាពជាតិ និងការពង្រឹងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។